Таҷрибаи ҳаёт нишон дод, ки ба амал омадани ҷинояту ҳодисаҳои номатлуб, нохушиҳои зиндагӣ, ғоратгарию таҷовузу шармандагӣ, беобрӯгию бешармӣ бештар ҳангоми майнӯшиву нашъакашӣ сар мезанад, ки аз он ҳам ба ҷамъият ва ҳам ба истеъмолкунандагон зарари моддию маънавӣ мерасад. Дар натиҷаи