Ҳифзи муҳити зист

Имрӯз замоне фаро расидааст, ки муносибати инсон бо табиат фақат маънои истеъмолӣ дорад. Ҳифзи муҳити зисти одамон кори тамоми инсоният аст. Ҳифзи табиат ва истифодаи оқилонаи он масъалаи дастаҷамъӣ мебошад. Ҳалли ин масъала амалӣ сохтани чорбиниҳои...

Таҳлили достони “Лайлӣ ва Маҷнун”

Адабиёти форс-тоҷик осмони паҳноварест, ки ситорагони дурахшони бешумор дорад. Бадриддин Ҳилолӣ дар ин осмони паҳновари илму адаб, яке аз он ситорагони дурахшонест, ки бо андешаҳои олӣ, нерӯи халлоқонаи сухан дар силсилаи суханварони бузург ҷой...

Тавонгарӣ ба ҳунар аст на ба мол…

Ҳунар омўз, к-аз ҳунармандӣ, Даркушоӣ кунӣ, на дарбандӣ. Низомии Ганҷавӣ Ҳунар, қобилият, кордонӣ, касб, пеша фазилати инсонист, ки ҳамеша инсонро сарфарозу бахтиёр ме­гардонад. Қадри ўро сад ба ҳазор мегардонад. Дар ин бобат ривояте ҳаст. Рўзе...

Худписандӣ далели нодонист

Бузургии шахс ба фурўтаниву дониш, ақлу заковати инсон бошад на ба молу чоҳӣ ў. Аз ин хотир агар инсон чи қадаре, ки фурўтан бошад, пас ў ҳамон қадар боақлу дониш хоҳад буд. Дар ҳолати акс инсон худписандӣ пеша намуда, мисли паланг рўзе ба нокомӣ...

Аз таърихи Артиш

Ҳеҷ як давлат бе лашкари тавонову разманда вуҷуд дошта наметавонад. Ин аст, ки давлатдорон барои таъмини амнияти шаҳрвандон ва ҳифзи марзҳояшон ҷузъу томҳои мухталифи лашкар созмон медоданд. Сарчашмаҳои таърихӣ тасдиқ месозанд, ки давлатҳои...

Шарму ҳаё зиннати инсон аст

Шарму ҳаё ҳусну зиннати инсон аст. Ҳар шахсе, ки бошарму ҳаёст ҳамеша аз хислати ҳамида, мисли фазлу дониш, заковат ва ҳунар, фарҳанг бархўрдор аст. Аслан ин қабил одамон фурўтану боҳиммат ва дуран­дешу донишманд мешаванд. Фурўтаниву боҳимматӣ тоҷи...

Инсонҳо бо ҳам наздиканд

Кўҳ ба кўҳ намерасад, одам ба одам мерасад Инсон ба талаби табиати хеш пайваста дар кўшиш ва талош аст ва усулан башари бефаъолият аз қатори инсонҳо хориҷ аст. Аз қадимтарин замонҳо инсон барои таъмини зиндагии хеш ва таҳияи мўҳоҷоти худ кор...

Ҳар касеро баҳри коре сохтаанд

Ақрабаки соат қарибии ҳаштро нишон медиҳад. Ҳама шитоб доранд, ҳар кас кўшиш дорад ба нақлиёти ҷамъиятӣ пештар нишинад ва ба ҷои кори худ ҳозир шавад то аз маъмурияти худ сарзаниш нашунавад. Аз саҳарии барвақт одамон мисли моку раву ой доранд. Касе...

Хислатҳои номатлуб – доғи ҷомеа

Одамият агар ки беадаб аст, одам нест. Фарқ дар байни бани одаму ҳайвон адаб аст. Оре, инсон бузургтарин насли бошуурест, ки маҳз тавассути ақлу хирад, илму маданият, фарҳангу адаби худ аз дигар офаридаҳои Офаридгори бузург тафовут дорад. Инсон –...

Китоб чароғи донишу маърифат

Бикун з-ин корхона дар кутуб рӯй, Хаёли хешро деҳ бо кутуб хӯй, Бувад бемузду миннат устоде, Зи дониш бахшадат ҳар дам кушоде. Абдураҳмони Ҷомӣ Аз қадимулайём гузаштагонамон чор чизро муқаддас мешуморанд: об, оташ, хок ва бод. Ин муқаддасот чун...