Президент дар иҳотаи навниҳолони боғи дониш.
Президент дар иҳотаи навниҳолони боғи дониш. Муфассал »
Савганди насли имрӯз, баҳри ободии фардои миллат.
Савганди насли имрӯз, баҳри ободии фардои миллат. Муфассал »
Таърихро арҷ гузору фардоро бисоз!
Таърихро арҷ гузору фардоро бисоз! Муфассал »
Эллиот
Знакомьтесь: Эллиот — маленькая лошадка с большой мечтой. Ему так хочется занять место одного из северных оленей в упряжке Санты и дарить детям радость! У него есть всего 3 дня, чтобы доказать окружающим, что он достоин стать одним из них, даже если рогами не вышел! Ведь если чего-то хочешь по-настоящему, то чудеса случаются
Союз зверей
Команда веселых зверей нашла зеленый оазис посреди засушливой африканской пустыни, чтобы там поселиться. Но их жизнь оказалась под угрозой — река Окаванго стала быстро пересыхать. Друзья выясняют, что в этом виноваты люди, которые построили дамбу. Звери, — такие разные, — от льва до трусливого суслика, — объединяются в союз, чтобы бросить вызов людям и спасти
Тӯҳфаи аждаҳо
Буд набуд, дар як кишвар писаре бо номи Абӯбакр буд. Писарак рӯзгори хушу обод дошт, аммо хушбахтии ӯ дер давом накард. Ӯ ҳанӯз хурдсол буд, ки модараш аз олам гузашт ва падараш зани дигар гирифт. Модарандари ӯ зани бераҳм ва
Кулӯхаку Баргак
Буд набуд, як Кулӯхак буд. Вай рӯзе дар таги девор танҳову зор нишаста буд, ки Баргак пир-пир парида омада, ба пешаш афтод. Кулӯхак Баргакро дида, салом доду пурсид: – Ҳа, Баргак, аз куҷо меоию ба куҷо рафта истодаӣ? Баргак оҳи
Парандаи насиҳатгӯ
Як шикорчӣ, паррандаеро ба дом андохт. Парранда гӯфт: – Ой марди бузургвор! Ту дар тӯли зиндагии худ гӯшти гов ва гӯсфанд бисёр хӯрдаӣ ва ҳеҷ вақт сер нашудаӣ. Аз хӯрдани бадани кӯчак ва рези ман ҳам сер намешавӣ. Агар маро
Нашъамандӣ ва СПИД ду падидаи номатлуб
Зиндагӣ мегузарад, оне ки ҳамқадами он намешавад, танҳо мемонад. (Максим Горкий) Имрӯз ҷомеаи ҷаҳони дар раванди бемайлонаи илму техника қарор дорад. Пешрафту шукуфоии оламро бе донишу маърифат наметавон тасаввур кард. Қисме аз мамолики пешқадами дунё ба фарогирии нерӯҳои ақлонию
Накӯӣ кас надид аз май ба олам
Таҷрибаи ҳаёт нишон дод, ки ба амал омадани ҷинояту ҳодисаҳои номатлуб, нохушиҳои зиндагӣ, ғоратгарию таҷовузу шармандагӣ, беобрӯгию бешармӣ бештар ҳангоми майнӯшиву нашъакашӣ сар мезанад, ки аз он ҳам ба ҷамъият ва ҳам ба истеъмолкунандагон зарари моддию маънавӣ мерасад. Дар натиҷаи
Насиҳат гӯш кун ҷоно !
Насиҳат яке аз рукнҳои асосии тарбия ба ҳисоб меравад. Аз ин рӯ аз қадимулайём дар ҳар шаҳру кишвар одамони оқилу доно, бо хираду рӯзгордида, падару модарон, бобою бибиҳо ва устодони пухтакор ба фарзандону наберагон, шогирдону ҷавонон насиҳат мекарданд, то ки
Меваи сабр ширин аст
Мақбултарин ва беҳтарин хислати одамӣ ин сабру тоқат аст. Оё дар замони мо ин масъалаи зарурӣ аст? Пирони рӯзгордида гуфтаанд: “Меваи сабр ширин асту сабр кунӣ ҳалво мепазад”. Аз Луқмони Ҳаким пурсиданд: – “Кадом талхӣ бошад, ки дар охир ширин
Нон неъмати зиндагӣ
Муҳимтарин чизе, ки дар зиндагӣ ва ҳаёт барои ҳар инсон зарур аст ин нон мебошад. Нон нури чашму қуввати дили инсон аст. Нон неъмати нодирест, ки бе вай ҳаёт нест. Дар бобати нон ва эҳтироми он мехостам фикри худамро баён
Чароғи илму ирфонӣ муааллим …
Дар ҷамъияти инсонӣ касбҳои гуногун ҳастанд ва дар зиндагӣ ҳамаи онҳо заруранд, лекин касби муаллимӣ аз ҳамаи касбҳо хубтару пурифтихортар аст. Муаллим ба низомдароварандаи насли одамизод аст. Мардум азизтарин, қиматтарин ва бебаҳотарин офаридаи худ – фарзандашро бовар карда ба омӯзгор
Саҳми волидон дар зиндагии фарзандон
Волидон дар зиндагии мо – фарзандон нақши калону муҳимро мебозанд. То вақте ки волидон ҳамроҳи мо мебошанд, онҳо пушту паноҳи мо ҳастанд. Ҳар як шахс бояд нисбат ба падару модар эҳтиром гузорад. Таҷрибаи зиндагӣ нишон медиҳад, ки бисёр ҷавонон падару
