Барои чи одам арак мекунад

Арақ кардани одам аз чанд сабаб иборат аст, аз ҷумла:

• Боду ҳавои гарм будан;
• Серҳаракат будан;
• Вазнинӣ кардани гаштан ва ё бардоштан;
• Беморӣ аз баланд шудани ҳарорати баланд (масалан тасп кардан ё дилрав шудан);
• Дар ташвиш будан ва ғам хурдан ё тарсидан;
• Гардиш накардани ҳавои бадан ва махкам будани рӯи пӯст.
• Зиёд шудани тапиши дил;
• Либоси ғафс пӯшидан;
• Фарбеҳии зиёд доштан;
• Оби бисёр нӯшидан.

Бояд гуфт, ки раванди арақ кардан аз ҷониби ақли инсон идоранашаванда аст. Яъне гуфтан номумкин аст, ки «Ман арақ намекунам ва бо ин васила арақ накунед».
Ҳастанд одамоне, ки одатан бисёр арақ мекунанд ва ин одатан ба одамони фарбеҳ алоқаманд аст. Арақ кардан асосан ба бадбуӣ шудан меоаварад ва сабаби он ин нодуруст кор кардани ягон узви инсонист, аз ҷумла гурда ва ё ҷигар. Агар шаб ҳам инсон бисёр арақ кунаду бӯяш бад бошад пас ба духтур муроҷиат бояд намуд.