Меҳри модар

Модар, чӣ калимаи муққадас аст. Ҳар як инсон аз модар ба дунё меояд. Модар ҳар як фарзанди худро бо меҳри беандозаву муҳаббати бепоён ба воя мерасонад. Меҳру муҳаббати модар нисбат ба фарзанд бемисл аст. Модар фарзандашро ҳанӯз дар вақти дар батнаш...

Душанбе – пойтахти Тоҷикистон

Душанбе хонаи осоиши дил, Маро дурӣ зи ту корест мушкил. Чу пайвандаст чонамро маконат, Ки пайванданд бо ҳам обу ҳам гил. Душанбе маркази Ҷумҳурии Тоҷикистон, шаҳри пайвандгари дилҳо, макони меҳру шавқат, маскани тоҷикони бузург аст. Душанбе...

Ҷавонон – такягоҳи боэътимоди Ватан

Гули ваҳдат, дили ваҳдат ҷавонон! Дурахши шавкату савлат ҷавонон! Дар оғўши баҳори Тоҷикистон Умеди зиндаи миллат, ҷавонон! Ҷавонон дар ҳар давру замон қувваи пешбаранда, нерўи фаъолу боғайрати ҷомеа буда, ояндаи миллату давлат ба онҳо вобаста...

Истиқлолият

Шукри истиқлолу сарвар мекунем, Шукри ободии кишвар мекунем. Шукри он зоте, ки моро ҳаст кард, Шукри бому хонаву дар мекунем. Истиқлол волотарин ва пурарзиштарин дастоварди давлату миллати тоҷдори тоҷик аст. Ин неъмати бузург баробари ба даст...

Ниҳоли пурсамар

Дӯстиву рафоқат дар идеали ҳар як инсон мавқеи муҳимро ишғол менамояд. Зиндагӣ, ҳаёт бе дӯст мавҷуд буда наметавонад. Мо аз замони наврасӣ шурӯъ карда, бо хоҳишу табъу завқи худ ёру бародар, дӯст пайдо менамоем. Гузаштагони мову шумо дӯстиву...

Мавзӯъ ва мундариҷаи ғоявии ғазалиёти Соиби Табрезӣ

Нақша: 1.Соиби Табрезӣ-чароғи оламафрӯзи адабиёти тоҷик 2.Маҳорати Соиби Табрезӣ дар сурудани ғазал 3. Мавзӯъҳои марказии ғазалиёти шоир 4. Услуб ва сабки баёни Соиб 5. Аҳамияти тарбиявии ғазалиёти Соиби Табрезӣ Соиби Табрезӣ яке аз он адибонест, ки...

Забон муаррифгари миллат!

Забон муҳимтарин воситаи алоқаи байни мардумон аст. Бе сухан ҷамъият вуҷуд дошта наметавонад. Дар давраҳои аввали пайдоиши инсоният нутқ набуд ва инсонҳо бо ҳар гуна имову ишора фикри хешро баён мекарданд баъдан зиндагӣ онҳоро маҷбур кард, ки онҳо...

Ҳаёт ва фаъолияти Мирзо Абдулқодири Бедил

Нақша: Муқаддима 1. Мухтасари тарҷумаи ҳоли бедил 2. Осори назми ва насрии Ӯ 3. Мӯҳтавои ашъори шоир Мулоса Мирзо Абдулқодир Бедил яке аз намояндагони бузурги адабиёти классики форсу тоҷик ва барҷастатарин шоири форсизабони Ҳиндустон маҳсуб мешавад....

Орзуи ман

Зиндагӣ бе орзу ширин набуд, Зиндагиро орзу ширин намуд. Ҷаҳони орзуҳо басе фарох аст. Орзу ҳаргиз сарҳад намепазирад ва домани он беҳадду канор аст. Орзу мисоли парастуи баладпарвозест, ки дар фазои кушод озодона пару бол мезанад ва гоҳо инсонро бо...

Иншои озод дар бораи Конститутсия

Чихеле ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар яке аз баромадҳои худ қайд карданд, ки «Конститутсия ба сифати Қонуни Олӣ заминаҳои ҳуқуқии пешрафти ҷомеаро аз тариқи қабули...